Tayvan Yemekleri – Mutfak Kültürü

Kategori: Tayvan Yemekleri

Tayvan mutfağının kendisi genellikle Çin anakarasının orta ve güney bölgelerinden, özellikle de Fujian’ın (Hokkien) güneyinden gelen etkilerle ilişkilendirilir ve bu da genellikle ‘Güney Fujian mutfağı’ ile sınıflandırılmasına veya gruplandırılmasına yol açar. Bununla birlikte, Kuomintang’ın adaya çekilmesinden sonra Çin anakarasının tümünden etkiler kolayca bulunabilir. Tayvan’ın Japon yönetimi altında olduğu dönem nedeniyle kayda değer bir Japon etkisi de var. Tayvan’da, Guangdong, Jiangxi, Chaoshan, Şangay, Hunan, Sichuan ve Pekin’den yemekler de dahil olmak üzere yerel Tayvan yemeklerinin yanı sıra Fujian ve Hakka tarzı yemeklerle birlikte geleneksel Çin yemekleri bulunabilir.

Tayvan mutfağının tarihi belirsizdir ve karmaşık bir şekilde göç ve kolonizasyon modellerine bağlıdır. Hem yerel hem de uluslararası Tayvan mutfağı, özellikle tarihi, politik olarak tartışmalı bir konudur. Domuz eti, deniz ürünleri, tavuk, pirinç ve soya yaygın malzemelerdir. Sığır eti çok daha az yenir. Tarım için gerekli olan kıymetli sığırları kesmeye yönelik geleneksel bir isteksizlik ve geleneksel olarak çok ağır işlerde kullanılan hayvanlar sayesinde duygusal bir bağlılık ve minnettarlık duygusu oluştuğu söylenir. Bununla birlikte, 1900’lerin başlarında Çin’in eyalet dışından gelen akınının etkilerinden dolayı, sığır erişte çorbasının Tayvanlı versiyonu şu anda Tayvan’daki en popüler yemeklerden biridir. İkinci Dünya Savaşını izleyen yıllarda, esas olarak buğday, sığır eti ve işlenmiş etler gibi istenmeyen postalardan oluşan Amerikan gıda yardımı, mutfakta daha merkezi bir rol oynayan buğday bazlı erişte, ekmek ve köfte ile Tayvan diyetini sonsuza dek değiştirdi.

Japon Sömürge dönemi boyunca Tayvan mutfağı, şarap evleri olarak bilinen, Pekin ördeği, kuş yuvası çorbalı köpekbalığı yüzgeci ve kavrulmuş kaplumbağa gibi Çin mutfağından etkilenen mutfakları sunan üst düzey restoranlarla bölünmüştü ve zenginlikleri veya bağlantıları olmayanlar öncelikle yemek yerken pirinç, yulaf lapası, salamura sebzeler ve tatlı patates yaprakları. Yemeklik yağ bir lüks olarak görülüyordu ve sadece özel günler için kullanılıyordu.